Niezapominajki

Ścieżki w ogrodzie zamiótł wiatr
gdy ze spaceru rankiem wracał.
Omiótł spojrzeniem każdy kąt.
Z wrażenia przysiadł oniemiały.
Głęboki oddech w płuca wziął
i znieruchomiał zachwycony.
Kamiennej dotąd góry chłód.
Niebieskooka zalała fala.
Niezapomniany widok dając
i szepcząc cicho jak przez wiatr:
Już nie zapomnisz niezapominajek.