Odwiedziny w blasku nocy

Zaprosiłam dziś gwiazdy do siebie
w poetyckiej nostalgii wieczoru.
Dołączyłam bilecik nadziei 
napisany zgłoskami wdzięczności.
Przygotuję im ucztę nieziemską
by w pamięci ich osiąść wiecznością.
Bukiet blasku od słońca przyniosę
żeby przejrzeć się mogły
w promienistej jasności.
W wyobraźni już widzę jak płyną
po mgławym widnokręgu nieba.
Tańcząc z wiatru chłodnym powiewem.
Grając chmurom wieczornym na nosie.
Towarzyszy im księżyc w swej pełni
obtulony warkoczem komety.
Nawet niebo jaśnieje radośnie
niecodzienny to widok dla niego.
Otworzyłam im drzwi mego serca
zapraszając serdecznie do środka.
Ugościłam wdzięcznością bezkresną
w zamian pięknie otrzymując dary.
Blask i szczęście osiadły w mej duszy.
Zamieszkają już u mnie na zawsze.
Chodź podzielę się z Tobą ich cząstką.
Niech i Tobie piękno nocy w duszy gra.